Erfgenamen

Sittard-Geleen

De kamer is zo goed als leeg, ze kan eindelijk naar een zorgcentrum. Voor de servieskast is helaas geen plaats. In de ruim vijftig jaar dat ze hier woonde, is de kast volop gevuld. Op het meeste servies ligt een laag stof, ander is incompleet of zit vol barsten. Enkele stukken zijn haar zo dierbaar en gaan mee, maar de rest? Wie wil er wat? En wat is bruikbaar, waardevol of kan er worden doorgegeven?

Aanschouw Geleen-Zuid als één servieskast, bestaande uit een mengeling van ruimtelijke structuren, functiegebruik en bouwstijlen. De interactie met de megalomane industriële impulsen van weleer en het alsmaar uitdijen is niet meer. In de wijk vallen letterlijk gaten en de sociale samenhang vertoont scheuren.

Middels de voorliggende transitieaanpak worden de erfgenamen gedefinieerd als zijnde (toekomstige) bewoners die het servies van de (voormalige) bewoners toebedeeld krijgen. Door onderdelen af te stoffen, her in te delen, of te renoveren wordt van onderop, op subwijkniveau, de sociale cohesie versterkt en de identiteit gedefinieerd. De opgeschoonde kast heeft vervolgens ruimte voor nieuwe inbreng.