Laat ons weer eens juichen...!

Groningen

Het clublied van FC Groningen als projecttitel, een goede match.
Elke thuiswedstrijd gaf reuring in de Oosterparkwijk. Een ontmoetingsplaats, een praatje, een biertje en een gezamenlijk doel. Sinds de FC is vertrokken, is het hart uit de wijk. De ziel gelukkig niet. Wij willen de Oosterparkwijkers in verbondenheid houden, met elkaar en met hun wijk. Ruimtelijk faciliteren wij dit door:

Een verkeersluwe levensader (groen, bomen, banken)

Een nieuw hart (centraal, maatschappelijke activiteiten) en

Hartkamers (kleine ontmoetingsplaatsen/(monumentale) paviljoens, decentraal).

Onderling verbinden wij deze middels o.a. wandelroutes, zichtlijnen, groen, materiaalgebruik en verlichting.
In 2e instantie willen wij toevoegen wat wenselijk is:

Kleinschalige bedrijvigheid

Nieuwe variatie in woningtypen en

Goede verbinding(en) van de wijk naar buiten.

Technologie ter ondersteuning van het zorgproces aan bewoners.

Het totaal vormen we met de bewoners zelf: Wat beweegt hen, waar worden ze blij van, waar ontbreekt het aan, wat maakt hen trots?Wij zijn al de wijk in geweest: De basis kent veel goeds, er is winst te behalen door: Verfrissing, verfraaiing, beleving, beweging.Vastgoed, groen en verkeer zijn mogelijke middelen, welzijn van de bewoners het daadwerkelijke doel.
Wellicht staan we met 0-1 achter, de Oosterparkwijk wint.
Laat hen maar weer juichen...!